fotka ze stronki..  https://begonia.flog.pl/wpis/12305118/zamek-ksiaz-w-jesiennej-scenerii

Pięk­na jest pol­ska je­sień w li­ściach zło­tych,

W uśmie­chach słoń­ca bla­dych i ła­god­nych.

Liść spa­da ci­cho jak zło­ci­sty mo­tyl:

Wie­czór gwiaź­dzi­sty jest rzeź­wią­co chłod­ny

Do lasu te­raz iść bie­rze ocho­ta:

Ileż tam te­raz z li­ści żół­tych zło­ta.

Je­sień jest zło­ta, sny by­wa­ły zło­te

I zło­te wło­sy, tu­dzież zło­te ser­ca,

Te­raz sny z zda­rzeń bar­dzo sza­rych plo­tę,

Bo chłód je­sie­ni ich urok uśmier­ca.

Zło­te zaś ser­ce w sa­mot­ni łza­wi,

A co do wło­sów zło­tych - to nie bawi.

Jesz­cze zo­sta­ła tyl­ko zło­ta je­sień.

Po­god­ne nie­bo wrze­śnio­wym wie­czo­rem;

Po la­tach złu­dzeń, wio­sny i unie­sień

Liść żół­ty z zie­mi jak skarb cen­ny bio­rę,

Ten za­chód ży­cia dziw­nie mnie roz­ma­rza,

Cóż jest u dia­bła.. czyż­bym się ze­sta­rzał?

Chwile...

Bo każdy dzień jest wyjątkowy.
Bo każdy uśmiech zapisuje głęboko.
Bo każdą łzę chciałabym wytrzeć.
Bo każda godzina wydaje się za krótka.

Bo każdego dobra chciałabym Was nauczyć.
Bo przed każdym złem chciałbym uchronić.
Bo każda choroba spędza mi sen z powiek.
Bo każdy Wasz sukces jest moim sukcesem.

I chciałabym czas zatrzymać na moment...
Czasem chciałabym go cofnąć i coś zmienić...
Tego nie potrafie ,więc jestem tu, teraz z Wami.
I zapisuje te chwile głęboko dla siebie,dla Was, dla nas.
Autorka wiersza..Marta

Który skrzywdziłeś

Który skrzywdziłeś człowieka prostego
Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając,
Gromadę błaznów koło siebie mając
Na pomieszanie dobrego i złego,

Choćby przed tobą wszyscy się skłonili
Cnotę i mądrość tobie przypisując,
Złote medale na twoją cześć kując,
Radzi że jeszcze jeden dzień przeżyli,

Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta
Możesz go zabić - narodzi się nowy.
Spisane będą czyny i rozmowy.

Lepszy dla ciebie byłby świt zimowy
I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta.

/Czesław Miłosz/

https://www.youtube.com/watch?v=AXZJh749oG8&t=3s

''Okruszku''
Wyciągam ręce do jaskrawych promieni słońca,
cieszę się z drobiazgów jak szczenię - bez końca.
Odkładam codziennie skrawki miłości Okruszku,
żeby Ci ją cichutko wyszeptać gdy już zamkniesz oczy w łóżku.
Ból palący,niewidoczny spać nie daje - noce dłuży.
Tęsknota nienamacalna tuli w głębokiej od łez kałuży,
z Twoim cichutkim odejściem na świat wydana.
Oddałam Cię Panu ,chociaż nie byłam pytana.
Szczęście wypisane na twarzy jak namalowane
,ale pustki jak otwarte książki - w oczach wyczytane.
Całuje Twoje małe skrzydełka na do widzenia.
Szeptam czule i wierząc w swe słowa - ''Do zobaczenia''.

M.S

[*]
Napisane 23.12.2014

do Ciebie

jestem dziś
przy Tobie,
światełko
Ci zapalam,
poprawiam
świerkowe gałązki,
palcem wodzę
po napisach,
zdejmuję
listek ze zdjęcia,
rozmyślam...
tak wiele
chciałam Ci powiedzieć,
nie zdążyłam...

/wiersz z netu/

A kiedy już będzie po wszystkim
Gdy świat wróci na miejsce
Pójdziemy razem na spacer
Trzymając się za ręce

A kiedy już będzie po wszystkim
Do kina razem wyjdziemy
Wracając parkową alejką
Chmury podziwiać będziemy

A kiedy już będzie po wszystkim
Świat się na chwilę zatrzyma
Serce wdzięczność otuli
Odeszła niedobra godzina

A kiedy już będzie po wszystkim
Przyjdzie czas zrozumienia,
że zawsze obok był człowiek
z sercem zamiast kamienia
/Elżbieta Bancerz/



https://swiatrolnika.info/informacje/wojna-na-ukrainie-trwa-juz-3-miesiace-rosjanie-spustoszyli-kraj.html

Wierzę w Ciebie, przyjacielu

Wierzę w twój uśmiech
otwórz okno w swojej istocie.
Wierzę w twój wygląd
lustro twojej uczciwości.
Wierzę w twoją rękę
zawsze stara się dawać.
Wierzę w twoje uściski,
Serdecznie witamy w Twoim sercu.
Wierzę w twoje słowo,
wyraz tego, co kochasz i na co masz nadzieję.
Wierzę w Ciebie, przyjacielu
więc po prostu
w wymowie milczenia.
Elena Oshiro