08-26-2024, 11:17 AM
Za oknem
za oknem cofnął się czas
rozmyła się mgła by obudzić wspomnień blask
gdy tamtej wiosny coś się zbudziło
w kiściach lśniących perłowym deszczem
za oknem cofnął się czas
gdy lato w moje dłonie sypało kosze radości
na plażach gdzie mewy zbierały wiatr
i słoNce rodziło wciąż nowe marzenie
za oknem cofnął się czas
jeszcze stoi ta jesienna ławka gdzie tęsknota została
a jarzębina rozedrgana,
swe wielkie korale cierpkiego smutku kielich już nalała
za oknem cofnął się czas
w dłoni jeszcze pachnąca kawa a dym jak wielki nawigator
zagarnął wszystko progiem milczenia
i gdzieś tam otulił ten czas, który mieszkał w nas.
za oknem cofnął się czas
rozmyła się mgła by obudzić wspomnień blask
gdy tamtej wiosny coś się zbudziło
w kiściach lśniących perłowym deszczem
za oknem cofnął się czas
gdy lato w moje dłonie sypało kosze radości
na plażach gdzie mewy zbierały wiatr
i słoNce rodziło wciąż nowe marzenie
za oknem cofnął się czas
jeszcze stoi ta jesienna ławka gdzie tęsknota została
a jarzębina rozedrgana,
swe wielkie korale cierpkiego smutku kielich już nalała
za oknem cofnął się czas
w dłoni jeszcze pachnąca kawa a dym jak wielki nawigator
zagarnął wszystko progiem milczenia
i gdzieś tam otulił ten czas, który mieszkał w nas.
