Jesienna kobieta 2

[inspiracja]

Jesienna Kobieta 2

Jesienna kobieta parkiem spaceruje
i z wiatrem wiejącym głośno dyskutuje
płaszcz pomalowała  nutą imbirową 
a włosy upięła w kiść jarzębinową
nie boi się chłodu i zimna nie czuje
wszystko co napotka w kolory maluje
na wszelki wypadek parasol ma  w dłoni,
by przed nagłym deszczem szybko ją ochronił

Jesienna kobieta  bukiety zaplata
wiążąc na kokardy  nić babiego lata
samotna niekiedy w jesiennej zadumie
przytula do serca swój złoty amulet
jesienna kobieta o nic nie ma żalu,
że lato odeszło, i ptaki nie śpiewają
zachwyca się astrem i dynią na polu,
  miodem poczęstuje albo kardamonem

Przysiądzie też w sadzie  pod starą jabłonią
i motyla muśnie swą jesienną dłonią
choć siada na ławce  szalem otulona,
jesienna kobieta  nigdy nie jest zmęczona