JESIENNA KOBIETA
Jesienna kobieta pożegnała lato
pozrywała płatki kolorowym kwiatom
łąki roześmiane zostawiła w tyle
i pousypiała radosne motyle
pozrzucała liście co zdobiły drzewa
nie słychać ich szumu i ptak w nich nie śpiewa
mgły i deszcze splata, zimnym wiatrem wieje
w szarości zasypia i w szarości dnieje
bardzo często wzdycha i traci nadzieję
w chwilach melancholii tęsknota powieje
tam gdzie gniazda puste gdzie zasypia wszystko
jesienna kobieta ma swe przytulisko.