Kraina dzieciństwa

[inspiracja]

                                   ocze

                        KRAINA DZIECIŃSTWA

Spoglądam za siebie
z poczerniałego komina ucieka
w głębię nieba spopielały dym
dwie rozgdakane kury
grzebią w wysuszonej słońcem ziemi
a przy kamiennej  studni
 stare wiadro
oczekuje na orzeźwiającą wodę
umęczony płot
 dźwiga kamionkowe  gary
ubarwione w  błękitne niezapominajki
w pobliskim, pachnącym ziołami rowie
rozłożył się zaborczy szczaw
rozłożysta grusza
opada słodkimi owocami
widły wsparły się
o wypełniony sianem drabiniasty wóz
pachnie łąka
spoglądam za siebie

oto stoję w krainie dzieciństwa.

[elf]

[Lusi]

Świetny wiersz wracający do najpiękniejszych lat - dzieciństwa.     

[inspiracja]

Elfiku, Lucynko...dziękuję

[babajaga]

czasami i ja lubię powrócić do tej błogiej krainy
śliczny wiersz

[inspiracja]

dziękuję

[a-nitka]

Brawo za wiersz!

[inspiracja]

dziękuję...

[Krystiana]

Jestem mieszczką z dziada pradziada. Na wsi bywałam rzadko i krótko, i raczej nie na takiej prawdziwej, a letniskowej. Ale Twój wiersz, Alicjo, jest bardzo wymowny, prawdziwy i szczery, zachwycający.
Dziękuję!

[Stan_1939]

Piękny wiersz Alu