Pod rękę z nadzieją

[Honoratka]

Żyję jak chcę
między kroplami
 znajduję swój kawałek świata
w wierszach zaklinam rzeczywistość
aby dotrwać do wieczora.
Radośnie witam każdy kolejny dzień

[Lusi]

Piękny jakże prawdziwy wiersz. Gratuluję!

[Honoratka]

dziękuję

[elf]

[Nongrata]

Zazdroszczę tym, ktorzy rozumieja poezję, przenośnie do mnie nie docierają, widać prymityw jestem. Nie wiem czy wiersz piękny, czy beznadziejny....ja go nie rozumiem i nie będę udawała, ze wiem o co chodzi, dlatego AUTORZE  sory, ale nie wyrażę swojego zdania. Pierwsze zdanie zrozumiałam: robię co chce, .....czyli kompletna anarchia, ten stan nawet  mnie nie odpowiada,a reszta, ...dla mnie jest ciemną magią,Nie sa to slowa w żadnym wypadku krytyka, poezje albo sie rozumie albo nie.

[Honoratka]

Dzisiejszej poezji nikt nie rozumie - ja też  
Tym kawałkiem chciałam sie przedstawić.
Mieszkam na wsi, jestem osobą samotną więc robię to, co mnie odpowiada
a ponieważ jest szaro, buro i ponuro więc muszę dotrwać jakoś do wieczora
i cieszę się kiedy rano budzę się wśród żywych.
To tyle w kwestii wyjaśnienia.

[elf]

Latem zapewne pięknie w zielonej krainie bo teraz to wszędzie buro

[Honoratka]

Najpiękniej jest wiosną gdy wszystko budzi się do życia.

[Nongrata]

No i tak prościej Rebeko. A co do " jestem osoba samotną".....to samotną można być w tłumie, w małżeństwie, w rodzinie, nic nadzwyczajnego, w każdym razie w dzisiejszych czasach przy dzisiejszym wychowaniu co druga osoba jest ....bardzo samotna. Ja w swoim kolchozie czasem odczuwam samotność. Samotność to raczej stan duszy, pewien brak porozumienia, wyizolowanie się od problemów, które bolą czy drażnią.  Jesteś raczej sama, dlatego milo Cię powitać w TŁUMIE. Czasami chciałabym być sama....JUz nie jesteś SAMOTNA.

[Honoratka]

Dziękuję za miłe przyjęcie "do tłumu" już mi lżej